De kerk bij geboorte en doopsel

Water reinigt en schenkt leven aan al wat groeit en bloeit. Datzelfde water kan ook verwoestend werken. Denk maar eens aan de watersnoodramp van 1953 die zoveel slachtoffers maakte in ons land. Daarom roept water als vanzelf de gedachte op aan leven en dood. Het zegt iets over het geheim van ons leven.
Zo is de opdracht van de Heer om te dopen ook verstaan. In de oudste periode van het christendom werd degene die zich tot het geloof in Christus bekeerde in het water ondergedompeld. Met dit gebaar wilde men uitdrukken: de oude mens sterft, wordt begraven, gaat ten onder, maar een nieuwe mens stijgt weer op uit het water, gereinigd en opnieuw geboren. Een prachtig beeld. Maar niet alleen een beeld. De mens wordt ook inderdaad vernieuwd en bevrijd van zijn ik-gerichte verleden. Hij wordt opgenomen in een nieuwe levensgemeenschap met Christus en zijn kerk.

In de meeste gevallen is de dopeling geen volwassene maar een kind, soms van enkele dagen jong. Is dat niet vreemd? Wat weet zo’n baby af van God en kerk? Waarom laten we het kind als het straks groot is, niet zélf kiezen wat het wil?

Een goede vraag. Stellen we ons eens levendig in de plaats van een vader of moeder die overtuigd katholiek is en een grote vreugde vindt in zijn of haar geloof. Een katholieke ouder mag zijn kind nooit zó binden dat het er later niet meer vanaf kan. Een typisch voorbeeld is in sommige culturen het kinderhuwelijk, door de ouders opgelegd. Dit is tegen de rechten van het kind. Maar de kinderdoop sluit niet uit dat het kind later zelfstandig kiest. Op het verlaten van de kerk staat geen gevangenisstraf…

Waartoe zal een katholiek ouder zich nu geneigd voelen? Om het kind zó op te voeden dat het, eenmaal gedoopt, later vrijwillig de katholieke godsdienst kiest. Is dat oneerlijk? Is het dan wel eerlijk om het kind onverschillig tegenover de kerk op te voeden? Zodat het later zich van die kerk afkeert als een zaak zonder belang? Neutraal opvoeden wat betreft het geloof kan niet. Geen vader of moeder kan een godsdienst beleven zonder invloed op het kind uit te oefenen. De katholiek evenmin als de atheïst of de communist.
Om al deze redenen is het volkomen begrijpelijk dat een katholiek zijn kinderen laat dopen en zo opvoedt dat zij later vrij kunnen kiezen voor de kerk. Bovendien zal hij het heerlijk vinden dat kind te laten opnemen in een gemeenschap waarin hij later zekerheid en geborgenheid zal vinden. Een geborgenheid – zo gelooft de christen – in de liefde van Jezus Christus en in Zijn kerk.

Peter en meter (peetouders)

Al in vroege christelijke gemeenschappen was het gebruikelijk dat dopelingen ten doop geleid werden door mensen, die zich voor geloofsonderricht en christelijke opvoeding garant stelden. Voor kinderen stelden zich meestal de ouders garant. Na verloop van tijd werd het gebruik dat bij de kinderdoop juist niet de ouders, maar een onafhankelijke gedoopte man zich bereid verklaarde om voor het geestelijk welzijn van de dopeling te zorgen, in geval de ouders hier niet toe in staat zouden blijken. De man die de zorg voor de dopeling op zich nam, werd patronus, ofwel ‘peter’ genoemd, en de dopeling zijn ‘petekind’. Het werd overigens al snel gebruik dat in plaats van, of naast de peter ook een ‘matrina’ of ‘meter’ ging optreden. Omdat peter en meter door het doopsel mede zorg dragen voor een christelijke opvoeding van de dopeling, dient minstens één van de twee katholiek te zijn.

’The Godfather’

Voortbouwend op structuren uit het Romeinse keizerrijk was het in de Italiaanse volkscultuur lange tijd normaal dat de peter, ook wel ‘peetvader’ genoemd, niet alleen voor het geestelijk, maar ook voor het materieel welzijn van de dopeling zorgde. Het peetvaderschap kon zo in sommige gevallen een rol gaan spelen in een systeem van maatschappelijke corruptie. Tegenwoordig houdt alleen de maffia nog aan dit systeem vast. In de bekende filmtrilogie met de Engelse naam voor peetvader, ‘The Godfather’, wordt het ontaarde peetvaderschap van maffiosi zichtbaar gemaakt. Het is niet noodzakelijk dat peter en meter ook voogden worden van het kind in geval van overlijden van de ouders.

(kerkelijk) gehuwd: ja/nee!

Voor het doopsel van een kind is het niet absoluut noodzakelijk dat de ouders (kerkelijk) gehuwd zijn. Toch is het natuurlijk een beetje vreemd wel voor je kind voor een sacrament (doopsel) te kiezen en niet voor jezelf (huwelijk). Bij het doopsel beloven de ouders dat het kind een katholieke opvoeding krijgt. Er bestaat altijd de mogelijkheid voor de ouders om tijdens de doopviering van hun kind – alsnog – het kerkelijk huwelijk te sluiten. Voor meer informatie hierover kunt u contact opnemen met de pastoor.

Doop en doopvoorbereiding

Aanmelden

Wanneer u uw kind wilt aanmelden om te laten dopen en u woont in het cluster (Roermond binnenstad en Herten), kunt u contact opnemen met het parochiebureau van de H. Christoforus in de binnenstad, tel. 0475-334924, e-mail: roermond@roermondparochiecluster.nl. Dit is het centrale aanmeldingspunt voor de cluster. Aanmelden s.v.p. zes weken van te voren. Dit in verband met de voorbereidingsavonden.

Voorbereiding

De voorbereiding op het doopsel gebeurt samen met andere ouders. Deze gezamenlijke voorbereiding bestaat uit twee avonden in het zaaltje achter de kerk in Herten. Deze voorbereidingsavonden hebben een verplicht karakter. Het zijn erg gezellige avonden waar je als doopouders ook kennismaakt met andere doopouders. Als kerkgemeenschap willen wij zo de grote waarde van het doopsel nog eens onderstrepen. Beide avonden worden geleid door dhr. en mevr. Horstman en diaken Patrick Bastings.
Ter sprake komen daarbij doorgaans niet alleen het geloof, maar ook twijfels, en uiteraard ook vragen over opvoeding en over de Kerk. Wat beweegt jou om je kind te laten dopen; hoe beleef jij jouw geloof en hoe ga je dat een plaats geven in je gezin; hoe bouw je aan de toekomst van je kind en aan de toekomst van kerk en samenleving?

Doopviering

Dopen kan op zondagen in overleg met de priester en het parochiesecretariaat.

Grote kinderen / volwassenen

Wanneer een volwassene of een groter kind om het doopsel vraagt zal er een aparte voorbereiding aan voorafgaan. Het doopsel is noodzakelijk om de eerste Communie te kunnen doen. De doopvoorbereiding kan worden geïntegreerd in de voorbereiding op de eerste Communie.